نحوه بازی بیلیارد:
بیلیارد بازی جدید و جذابی است و امروزه بسیاری را به سمت خود جذب کرده است.در اینجا توضیحاتی در مورد یکی از سبک های آموزش بیلیارد به اسم توپ ۹ طلایی خواهیم داد.
بر روی میز جای قرار گرفتن توپها به طور تقریبی است و جایگاه دقیقی ندارد بنابراین قبل از بازی هر دوبازیکنان با هم توافق می کنند که نقطه حدودی در کجا باشد.مزیت این کار این است که اگر به هر دلیلی چیدمان توپها تغییر کرد به راحتی بتوان آنها را چید.
بازی از زمانی شروع می شود که توپ سفید برای ضربه زدن در اختیار یکی از دو بازیکن قرار گیرد.این از قوانین مهم و اساسی بیلیارد است که بازیکن نمی تواند به توپ های رنگی به طور مستقیم ضربه بزند بلکه تنها می تواند طوری به توپ سفید ضربه بزند که به توپ مورد نظر برخورد کند و آن را به مکان مورد نظر هدایت کند.این قانون از ابتدا تا انتهای بازی پابرجاست.
در ابتدای بازی آموزش بیلیارد بازیکن شروع کننده بازی باید توپ سفید را با توپ شماره یک (این توپ توپ هدف نیز نامیده می شود) تماس دهد.توپ هدف در راس مثلث قرار دارد.البته ناگفته نماند که برای پخش بهتر توپ ها بهتر است به همان توپ هدف ضربه زده شود چون در راس هرم قرار دارد.

پس از پخش کردن توپ ها در صورتی که حداقل چهار توپ با دیواره باند هیچگونه تماسی نداشته باشد ضربه خطا محسوب می شود و باید مجددا ضربه زده شود.اما در صورتی که حداقل یک توپ درون گودال فرو رفته باشد حتی اگر کمتر از چهار توپ با دیواره باند تماس پیدا کنند ضربه کاملا صحیح است.
در صورتی که در هنگام پخش کردن توپها توپ شماره ۹ داخل گودال شود و هیچ خطایی در این ضربه انجام نشده باشد ،بازیکن پخش کننده توپ ها برنده محسوب میشود.
در بازی توپ ۹ طلایی در بازی بیلیارد کسی که توپ شماره ۹ را وارد گودال یا حفره کند برنده است.پس از پخش کردن توپ ها کسی که نوبت ضربه با اوست باید ازتوپ شماره کم آغاز کند.یعنی ابتدا باید توپ شماره یک وارد حفره شود و پس از آن شماره دو و به همین ترتیب تا نوبت به توپ شماره نه برسوپد.در نتیجه نمیتوان در همان ابتدای بازی مستقیما سراغ توپ شماره نه رفت.در هنگام زدن ضربان گاهی پیش می آید که توپها به صورت تصادفی وارد حفره میشوند.مثلا در هنگام پخش کردن توپها توپ شماره ۵و۶ وارد حفره میشوند.در ایین صورت شخص زننده ضربه به بازی خود ادامه خواهد داد ولی باید در حرکت بعد خود حتما توپ شماره یک را وارد حفره کند و تنها مجاز است به آن توپ ضربه بزند.اما در صورتی که بازیکن ضربه خود را به توپ شماره یک وارد کرد ولی مثلا توپ شماره سه وارد حفره شد ،بازیکن همچنان می تواند نوبت حرکت را در اختیار داشته باشد ولی در ضربه بعد باید به توپ شماره یک ضربه بزند و سعی کند آن را داخل حفره کند.اگر طور تصادفی در این حالت توپ شماره نه به صورت تصادفی وارد حفره شد و هیچ خطایی در زدن ضربه صورت نگرفته بود ،زننده ضربه به عنوان برنده بازی محسوب می شود.این به این معنی است که در توپ ۹ طلایی” در بیلیارد انجام حرکات ترکیبی مجاز است و در برخی جاها بازیکنان با تجربه توسط توپ هدف مجاز(کمترین شماره در میان توپهای موجود روی میز) توپ های شماره بالاتر را هدف قرار میدهند.مزیت این کار این است که گاهی امکان داخل کردن توپ هدف درون حفره وجود ندارد بنابراین بازیکن برای اینکه نوبت زدن ضربه را همچنان در اختیار داشته باشد به این حربه به هدف خود می رسد.

تا اینجا معلوم شد که بازیکن تنها میتواند به توپ هدف یا همان کمترین شماره موجود بر روی میز ضربه بزند ولی قانون دیگری درآموزش بیلیارد داریم و آن ضربه مختار” نامیده میشود.به این صورت که پس از پخش شدن توپ ها بازیکن تنها برای یک بار میتواند اعلام ضربه مختار کند.ضربه مختار یعنی بازیکن می تواند به توپهایی با شماره های بالاتر ضربه بزند و برای یک نوبت استثنائا قوانین را نادیده بگیرد.در حرکت مختار در صورتی که به هر دلیل توپ شماره نه وارد حفره شود باید این توپ از حفره درآورده شود و مجددا بر روی میز قرار گیرد.جایگاه توپ شماره نه در راس هرم می باشد.پس از آنکه بازیکنن آغاز ننده پس از پخش کردن توپها در خواست ضربه مختار را داشت ،پس از زدن ضربه بازیکن مقابل میتواند نوبت حرکت را از او بگیرد یا همچنان خود پخش کننده را صاحب نوبت اعلام کند.اما در صورتی که بازیکن زننده ضربه مختار در زدن ضربه مختار مرتکب خطا شود ،توپ سفید به صورت آزاد در اختیار رقیبش قرار خواهد گرفت.
در صورتی که در حین بازی توپها به خارج از میز پرتاب شوند و یا توپ سفید به داخل حفره بیفتد ،توپ سفید به صورت آزاد در اختیار رقیبش قرار خواهد گرفت.
بازیکنی که سه بار به طور متوالی مرتکب خطا شود ،بازنده محسوب خواهد شد.

آموزش جودو به سبک شرقی

 0

تکواندو چیست؟
شاید بتوان ورزش آموزش تکواندو را یکی از علمی ترین ورزشهای رزمی و حتی ورزشهای المپیک دانست.هدف از آموزش تکواندو آموزش حمله و دفاع با دستان خالی می باشد و علاوه بر آن سعی بر آن است که راه بهتر زیستن را نیز به ورزشکار بیاموزد.
از نظر لغوی لمه تکواندو از سه بخش تشکیل شده است:”ت”به معنی ضربات پا یا پا می باشد.”کوان” به معنی ضربات دست و یا دست است و دو” معنی هنر را دارد.در نتیجه از نام این ورزش اینگونه استنباط می شود که دست و پا که به عبارتی نماینده کل بدن هستند باید با هنر همراه باشند و این ورزش جنبه هنری نیز دارد و از طرفی معنی دیگری میتوان از آن برداشت کرد و آن هم این است که با گذاشتن پا بر روی دست ها (این کار خواستاری صلح و پرهیز از جنگ را معنی میدهد) باید به راه واقعی زندگی اندیشید.

در ۲۰۰۰سال پیش در کره امروزی ورزشهای به نام های تکیون ،سوباک ، هورانگدو و… رواج داشته که همان تکواندو امروزی می باشد.در قرن بیستم که کره به دست ژاپنی ها اشغال شد تمرین ورزشهای کره ای ممنوع شد با این حال این ورزش را در خفا کار می کرده اند.ده سال بعد از آزادی کره در سال ۱۹۵۵ ژنرال چوی هونگ هی سبکهای مختلف را با هم ترکیب کرد و نام آن را تکواندو گذاشت.
در آموزش تکواندو به هیچ عنوان نباید عجله کرد.ضربات سریع پا و رقص پاهای زیبا این ورزش را از سایرین جدا کرده است.آموزش تکواندو لوازم ایمنی مخصوص به خود را دارد و آسیب های آن بسیار کم می باشند.
یک مربی خوب برای اینکه در آموزش تکواندو موفق باشد باید به کارآموز خود بیاموزد که چگونه ذهن و جسم خود را برای مقابله با هر مشکلی مانند تسلط بر هوای نفس ،تناسب اندام ،برقراری ارتباط میان افراد مختلف با سلیقه های خاص و متفاوت و در کل آموزش راه درست زیستن و رساندن نفع به دیگران است.به همین دلیل است که امروزه آموزش تکواندو سبب شده کارآموزان این رشته به آرامشی بیشتری دست یابند و طرفداران این رسته نیز از سایر رشته های رزمی بیشتر باشد.

این رشته برای کودکان و بانوان نیز بسیار مفید است و توانایی این را به شما میدهد که کنترل تمامی قسمت های بدنتان را بدست بگیرید و ماهیچه ها و مفاصلتان را منعطف گردانید. خصوصیت دیگر آموزش تکواندو این است که با آموزش های گسترده مانع از ایجاد خستگی و افسردگی در فرد می شود.گاهی برخی می گویند که آموزش تکواندو برای آنها کارساز نیست و یادگیری آن سخت است.این حرف اصلا درست نیست.هر کسی می تواند این ورزش را یاد بگیرد و از آن لذت ببرد.تنها باید در این راه تلاش کند و با اراده به پیش برود.
آموزش تکواندو به چهار بخش فیزیکی و یک بخش ذهنی تقسیم میشود که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت:
۱-فرم یا پوسمه:حرکات و ضربات دست و پایی است که از پیش تعیین گردیده است و در برابر دشمن فرضی انجام میگیرد.پوسمه ها یا فرم های استاندارد فرم های تگوک ۱تا۸ برای کمربند های رنگی ،کوریو برای دان ۱ ،کئوم گانگ برای دان ۲ ،ته باک برای دان ۳ ،پیونگ وون برای دان ۴ ،سیپ جین و جیتا برای دان ۵ ،چون کوان ،هانسو و ایلیو برای دان ۶ می باشند.
۲-مبارزه (کیوروگی):انجام عملی تکنیک های مختلف با یک حریف واقعی که در طول ۳ راند انجام می شود داشتن وسایل ایمنی در این مبارزات اامی است.پرکاربردترین بخش تکواندو بخش مبارزات آن می باشد تا جایی که امروزه به وصرت رشته ای در المپیک شناخته شده است.

۳-شکستن اجسام یا کیوک پا:در این قسمت ورزشکاران قدرت و تکنیک خود را با شکستن اجسام مانند آجر و تخته و … می آزمایند.این کار در مسابقات جنبه نمایش دارد.
۴-دفاع شخصی یا هو شین سول:این بخش بسیار جالب است به این صورت که از نیروی حریف بر علیه خودش استفاده خواهد شد.در این روش ورزشکار یاد میگیرد که چه زمانی به نقاط حساس بدن حریف ضربه بزند.
۵-مدیتیشن (جانگ شین تونگ):این قسمت مربوط به تمرینات کنرل ذهن می باشد.بدین صورت که فرد با انجام این تمرینات ذهنش را آرام می کند.مدیتیشن را توجه به ندای وجدان نیز می نامند.چرا که پس از انجام آن فرد به آرامشی وصف نشدنی میرسد و اخلاق جوانمردی در وی رشد می کند.این جرء همان بخش دو”در نام آموزش تکواندو می باشد که به جوانمردی و بهتر زیستن کمک می کند.